هدیه با شکوه خدا

دارم تو خونه میچرخم ،اتوماتیک وار گلدان رو برمیدارم زیرشو با دستمال تمیز میکنم ودوباره میذارمش سر جای قبلی ،حالا نوبت جاشمعیه و بعد...دستها کار میکنن چون این کارو خوب بلدن احتیاجی به فرمان مغز نیست بارها وبارها خونه رو گرد گیری کردن و اینکارو حفظن ومغزبا فراغ خاطر  داره به گشت و گذار خودش ادامه میده توی خاطرات ..توی افکاری که هر سمت و سویی میره ...یه دفعه صدای وانیا رو میشنوم چند بار صدام زده و من متوجه نشدم حالا اومده روبروم ایستاده با نگرانی نگاهم میکنه و میگه مامان حالت خوبه ؟ مثل همیشه  میشینم تا هم قد بشیم و میگه آره مامانم خوبم با دستاش صورتمو نگهمیداره و با یه لحن جدی که از بچه 6 ساله بعیده میگه : آخه صدات کردم ...با من ح...